Zaterdag 23 juli, van Logrono naar Belarado (84 km

Zaterdag 23 juli, van Logrono naar Belorado (84 km)

De meeste lopers vertrekken rond een uur of zes. Om 8 uur worden wij op een vriendelijke doch dringende manier de albergue uitgezet. Je krijgt bij de Camino naar Santiago het gevoel van de Friese Elfstedentocht. Het is cultureel erfgoed, de overheden doen hun best om de tocht voor de deelnemers zo goed mogelijk te organiseren, bijv. wat betreft albergues en bewegwijzingeringsbordjes onderweg. De commercie speelt er op in d.m.v. horeca en souvenirwinkeltjes.  De Camino is vooral een grote wandelroute, sommige fietsers op een mountainbike gaan zelfs langs de wandelroute.

In het begin van de dag valt het nog niet mee om uit Logrono te komen. We fietsen eerst een verkeerde kant op, belanden op de lopersroute op een grindpad en moeten op dat pad de fiets honderden meters omhoog duwen. In Najera besluiten we dat we niet de fietsroute gaan volgen, zoals Sweerman dat bedacht heeft, maar dat we over de autoroute N 120 gaan. Daar hebben we snel spijt van. Zware vrachtauto's rijden je bijna van je sokken, ook al rijden we angstvallig zo rechts mogelijk op de vluchtstrook. Desondanks moeten we over een berg, al gaan de hellingen geleidelijk. We komen aan in Santa Domingo, en wie staat daar! Wobien. Even later kunnen we ook Clemens begroeten en drinken we wat met z'n vijven op een terrasje. Santa Dominga is een leuke stad. Er is een beroemde legende over Jacobus die een wonder verricht in deze stad, daar zijn een kip en een haan bij betrokken. In de kathedraal hebben ze daarom een hok met een levende kip en haan. Overal in winkels kun je kippen in alle soorten en maten kopen. Zelfs in het plaveisel komen de kip en haan voor. In Belorade overnachten we in de albergue "A Santiago". Geweldige voorzieningen, zelfs een zwembad. Veel wandelaars lopen strompelend rond: knie- en enkelblessures, blaren et . Wat zijn we blij dat wij tot nu voor elk fietsleed bespaard zijn gebleven.