Vrijdag 22 juli, van Tiebas naar Logrono (86 km)

Vrijdag 22 juli, van Tiebas naar Logrono (86 km)

Pien maakt mij om half negen wakker uit rare dromen: dat we iets ingewikkelds moesten doen in de Doopsgezinde kerk in Berlikum en dat die kerk heel bijzonder was omdat het ooit het geschenk was van de moeder van de Spaanse koning enz. Ik ben bang dat ik teveel in het boekje van Sweerman heb gelezen.

Als we vertrekken is het fris, maar de zon schijnt. Voor Spaanse begrippen moet dit wel een erg koude zomer zijn, de temperatuur zal vandaag niet hoger zijn dat 19 o. Voorafgaande  aan de reis was ik bang dat de hitte ons parten zou spelen bij het fietsen, maar tot nu toe is daar in Frankrijk en in Spanje geen enkele sprake van.

Al hebben we de Pyreneeen achter de rug, de streek waar we nu doorheen fietsen, de Sierra de Atapuerca, blijft bergachtig. Het blijft klimmen (en afdalen) rond toppen van 1000m. Onderweg bekijken we het kapelletje van Ermita de Eubate. Het is omgeven door een arcade van 35 bogen. Het is heel oud, misschien hebben de Tempeliers er zelfs wat mee van doen. De kleur van het bouwwerk en de kleuren van de omgeving passen wonderlijk mooi bijelkaar. Even later komen we in Puento de Reina, een mooi Middeleeuws stadje. Hier is in de kerk van Santiago een beeld van "ome Koos" als pelgrim. Verder in deze kerk zeer overdadige versieringen van bladgoud. In onze ogen komt het protserige je tegemoet.

Via Estella komen we aan het einde van de middag in Logrono, een grote industriestad.  De algemene albergue is vol, maar in een particuliere pelgrimsalbergue is nog wel plaats. Fietsers zijn er nauwelijks, de camino is vooral een wandelaangelegenheid.