Van Utrecht naar Zoersel (151 km)

3juli Het begin van de tocht kon niet beter. Om half negen kwam de buurt ons begroeten en om negen uur werden we door ze uitgezwaaid. Freerk vergezelde ons tot aan Gorichum. Het weer was ons ook al zeer gunstig gezind: een flinke noordelijke wind, zon en 20 graden. Vanaf Vianen door het prachtige Zuidhollandse rivierenlandschap, langs het Merwedekanaal en dan naar Gorichum. Terwijl we dwars door dit stadje fietsten en langs de Grote Kerk kwamen, moest ik denken aan al die concerten die ik daar had gespeeld.  De grote werken voor koor en symfonie orkest die ik met zoveel plezier heb uitgevoerd. Dat is toch eigenlijk het allerliefste wat ik doe: deel uitmaken van een symfonie orkest. Deze tocht heeft veel te maken met het besef dat dat er niet meer is.

Pelgrims in vroegere tijden hadden te maken met bijna onoverkomelijke hindernissen als grote rivieren. De moderne pelgrim stuit op andere hindernissen: snelwegen en knooppuntenbordjes die niet kloppen. In Raamsdonkveer raakten we volslagen in de war. Uiteindelijk kwamen we om half vijf bij Ulvenhout na 101km op de  route naar Santiago zoals het is beschreven in de bekende boekjes. We volgden het riviertje de Mark, dat vanuit Breda door een prachtig natuurgebied naar het Zuiden naar Belgie stroomt. In Malle viel de linkercrank spontaan van Pien haar fiets! Roel heeft het provisorisch gerepareerd. Heerlijk gegeten in Oostmalle met natuurlijk een biertje uit Westmalle (zie foto). In Zoersel vonden we onderdak bij een adres van Vrienden op de Fiets, na een tocht van 151 km. Het was een lange, maar heerlijke tocht. Maar nergens nog iets gezien,  wat te maken heeft met Compostella, de heilige Jacobus of een schelp.