Dinsdag 19 juli, van Labouheyre naar Sorde l'Abbay

Dinsdag 19 juli, van Labouheyre naar Sorde l'Abbaye (75 km)

Voordat we uit Labouheyre vertrekken, nemen we een kijkje in het plaatselijke kerkje van St. Jaques. Van buiten lijkt het een armetierige kerk. Binnen in het kerkje is een gebrandschilderd raam met St. Jaques als pelgrim. Het kan, geloof ik nog raarder: er bestaan afbeeldingen van het kindeke Jezus als pelgrim. Dan is de cirkel rond: Jacobus als volgeling van Jezus, pelgrims die Jacobus vereren, Jezus die als pelgrim Jacobus aanbidt.

Het regent dat het giet. Nog steeds fietsen we door Les Landes. Deze pelgrimsroute is een cultureel monument en beschermd door de Unesco. We komen door het pelgrimsdorp Lesperon dat bestaat uit 3 kernen: Tireveste (trek je jas uit), Tiregilet (trek je hemd uit) en Tireculotte (trek je broek uit). Blijkbaar konden pelgrims hier letterlijk of geestelijk afkomen van hun ballast. Vanaf Lesperon wachtte hun een eenzame, troosteloze en riskante tocht door de uitgestrekte dennenbossen. Wij hebben slechts te kampen met regenbuien en zijn 's middags in Dax.  In een bar zoeken we de droogte wat op en zien we op tv, dat de wielrenners van de Tour de France hun etappe ook in de stromende regen moeten afleggen. Dax is een stad met Romeinse overblijfselen en een kathedraal. Door de regen wordt het er niet aantrekkelijker op om de stad uitgebreid te bezichtigen. We kijken wel even in de St. Pierre-kathedraal. Het vreemde aan deze kerk is dat het beeldhouwwerk aan de binnenkant zit, het lijkt alsof het voorportaal binnenstebuiten is gekeerd. Verder doet de kerk nogal protserig aan. Langzamerhand word ik kerkenmoe. Eerst betekenden de kerken voor mij grote culturele of kunstzinnige aspecten. De kerken, die ik de laatste tijd zie, zijn aan de buitenkant soms wel bijzonder, maar van binnen zijn het gewone parochiekerken. Je ziet er beelden van Maria of van Jezus aan het kruis, of Jezus die van het kruis wordt afgehaald. Ik ben te weinig katholiek en teveel Fries of waarschijnlijk te ongelovig, om Jezus of Maria te vereren. In het begin van de tocht kon ik, wat ik zocht, in sommige kerken bijna aanraken. Maar nu besef ik, dat ik het in een kerk niet zal vinden. Ik vraag me nu af, wat dan wel het wezen of de zin van deze tocht zal zijn.

Na Dax is het landschap veel lieflijker: glooiende velden met vee en wat loofbossen. Na enige klimmen komen we in een klein dorpje: Sorde l'Abbaye. In de pelgrimsrefuge zijn al 4 Franse wandelaars. De gastvrijheid rondom pelgrims is hier een netwerk. We moeten even naar de plaatselijke bar, waar ze snel nog even een warme maaltijd voor ons klaarmaken. De supermarkt wordt even iets langer opengehouden, om ons de gelegenheid te geven een fles wijn te kopen. De prijs voor de overnachting mogen we zelf bepalen. Langzamerhand worden we een beetje nerveus voor het feit dat we over een paar dagen de Pyreneeen moeten doorkruisen.